Katedra Praw Człowieka WPiA UMK uprzejmie zaprasza do wzięcia udziału w webinarium pt. „Human rights research and education – experiences, good practices and challenges. A seminar in celebration of 30 years of the NCU Department of Human Rights”. Wydarzenie to odbędzie się w dniu 26 listopada 2020. Odbędzie się ona w języku polskim i (w drugiej części spotkania) w języku angielskim.
Wydarzenie dostępne będzie na platformie BigBlueButton pod adresem https://vc.umk.pl/b/jul-kxx-6ku Konieczne będzie podanie swego imienia i nazwiska. Wcześniejsza rejestracja na tej platformie nie jest jednak wymagana.
Szczegółowe informacje o wydarzeniu, w tym agenda spotkania i biogramy prelegentów dostępne są tutaj.
1) Jak bez zmiany Konstytucji RP oraz prawa UE ukształtować skład Krajowej Rady Sądownictwa, aby zapewnić jej działaniom wysoki poziom etyczny i merytoryczny oraz demokratyczną legitymizację?
2) Czy ustawa wykonująca wytyczne art. 187 Konstytucji RP powinna określać liczbę sędziów wybranych spośród: SN, sądów administracyjnych, sądów apelacyjnych, sądów okręgowych, rejonowych i wojskowych?
3) Czy wprowadzenie nowego modelu kształtowania składu Krajowej Rady Sądownictwa powinno nastąpić po zakończeniu kadencji obecnej Rady?
Stenogram:
W pierwszej kolejności ad vocem Pana Profesora Stanisława Sołtysińskiego w kwestii wątpliwości co do sensu prac Forum: kropla drąży kamień, choćby zatem nasz głos był głosem wołającego na pustyni, czy wolno nam przestać szukać oazy? Forum odbywa się w porozumieniu ponad podziałami stąd, parafrazując Cycerona, odnosząc się do zamiłowania do łaciny Pana Profesora Ryszarda Piotrowskiego, powiem: Bis ad eundem lapidem offendere (Obyśmy się drugi raz nie potknęli o ten sam kamień). Jak wspomniałam już na pierwszym spotkaniu Forum, jestem zwolennikiem takiej reformy wymiaru sprawiedliwości, która przede wszystkim będzie uwzględniała koncepcję statusu sędziego jako korony zawodów prawniczych. I to właśnie wymaga i determinuje holistyczne spojrzenie na wszystkie związane z wymiarem sprawiedliwości instytucje, w tym, oczywiście, instytucję Krajowej Rady Sądowniczej tak, by w pełni realizowały, co jest oczywiste, konstytucyjne cele, w szczególności cel określony w art. 186 [Konstytucji], a zatem stanie na straży niezależności sądów i niezawisłości sędziów. Jest to istotne, zwłaszcza że w krajach Unii Europejskiej przyjmuje się różne rozwiązania dotyczące gwarancji zasady niezależności sądów i niezawisłości sędziów, że nie wspomnę o odrębności rozwiązań austriackich, niemieckich, finlandzkich, czeskich, czy też innych krajów, chociażby Luksemburga. Zatem reforma instytucji związanych z wymiarem sprawiedliwości, w tym reforma instytucji KRS, powinna uwzględniać wiele czynników, uważam, że nie tylko czynników natury prawnej, ale także uwzględniać rewolucję cyfrową, technologiczną, rewolucję etyczną, a nawet socjologiczną. Te wszystkie czynniki mogą mieć de facto realny wpływ na procedurę wyboru czy też rekomendacji, a na pewno weryfikacji członków KRS. Reforma, która będzie miała na względzie projekty obywatelskie dotyczące rozwiązania problemu wykluczenia edukacyjnego w obszarze prawa, w obszarze świadomości obywatelskiej – to tylko jest w stanie zbudować, a w niektórych środowiskach zwiększyć szacunek dla zasady niezależności sądów i niezawisłości sędziów. W tym kontekście na trzy słowa klucze chciałam zwrócić uwagę: prawa obywatelskie, prawa konstytucyjne i etos. Zatem, myślę, że przedmiotem obrad Forum będzie to, w szczególności, w jaki sposób opracować uniwersalny, bo przecież nie awaryjny, model demokratycznej legitymizacji KRS, czyli co mogłoby sprawić, by obywatele mieli rzeczywiście poczucie podmiotowości w procesie kształtowania zasad dotyczących wymiaru sprawiedliwości, by rozumieli i sprzyjali zmianom w tym zakresie. Wracam do etosu, do etosu zawodu sędziego – wydaje się oczywiste, że wszyscy członkowie KRS, nie tylko sędziowie powinni być osobami gwarantującymi wysoki poziom etyczny i wysoki poziom merytoryczny. Na pewno warto się zastanowić w tym gronie również nad zdefiniowaniem warunków podmiotowych, jakie winni spełniać kandydaci do KRS to jest wykluczyć potencjalne konflikty interesów. Przykładowo, należałoby pewnie rozważyć, w jakim zakresie należy uporządkować kwestie statusu oskarżonego członków KRS, czy też pełnienie funkcji sędziów KRS i łączenie tego z podległością zawodową wobec organów władzy wykonawczej. Niewątpliwie w tym zakresie obserwujemy kryzys na poziomie deontologicznym i marginalizowanie zasad soft law. Pozostaje również ważne pytanie – pytanie dotyczące rozszerzenia kręgu podmiotów, które będą uprawnione do wskazania lub opiniowania członków KRS, kandydatów do KRS – i tu uważam i podkreślam silnie bardzo dużą rolę, którą mogą odegrać prawnicze samorządy zawodowe oraz organizacje o wysokim statusie, o wysokim zaufaniu społecznym, że nie wspomnę o gospodarzu Forum – Polskiej Akademii Nauk. Najistotniejsze jednak jest to, jak zagwarantować mechanizm, który będzie w realny sposób dawać obywatelom wpływ na to, kto jest wybrany do KRS, umożliwi realną kontrolę nad procesem tego wyboru, a w konsekwencji umożliwi gwarantowanie zasady niezależności sądów i niezawisłości sędziów – tu ponownie podkreślam rolę samorządów zawodowych, ale także takich instytucji jak instytucja Rzecznika Praw Obywatelskich Polskiej Akademii Nauk. Wydaje się niezmiernie ważne, niezmiernie interesujące i sprawdzone w wielu modelach wysłuchanie publiczne kandydatów do KRS jako jeden z elementów sui generis obywatelskiego monitoringu w tym zakresie. Natomiast zagadnienie, w jaki sposób zrealizować potrzebę reprezentacji w KRS sędziów poszczególnych rodzajów i szczebli sądów pewnie będzie pochodną wcześniejszych założeń, w szczególności ważna jest, myślę, analiza tych zagadnień także z perspektywy prawa międzynarodowego, obowiązujących traktatów międzynarodowych – myślę tu w szczególności o artykule 25 lit. c Międzynarodowego paktu praw obywatelskich i politycznych, oczywiście w kontekście prawa dostępu do służby publicznej. Tak więc opracowanie nowego modelu ukształtowania składu KRS w interesie publicznym winno nastąpić jak najszybciej, w możliwie największym konsensusie społecznym, bo przyjęcie przecież tego modelu in fine będzie właśnie społeczeństwu służyć.
Podpisanie przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę ustawy dot. zmian w sądownictwie może stać się pyrrusowym zwycięstwem jeśli nie dojdzie do gruntownej reformy.
Skuteczna walka o sprawne i sprawiedliwe sądy wymaga porozumienia ponad podziałami. To pole i ważna rola Kancelarii Prezydenta RP.
W piątek 31 stycznia w Warszawie odbyło się pierwsze spotkanie w ramach „Forum dla praworządności” zorganizowanego przez Polską Akademię Nauk we wspópracy z Polską Akademią Umiejętności.
Mam nadzieję, że dalsze prace Forum będą przebiegały zgodnie z paremią „Ubi Victoria ibi Concordia” (Tam zwycięstwo gdzie zgoda)
mec. J. Turczynowicz-Kieryłło
Prezes Fundacji
Stenogram wystąpienia:
Znamienne słowa [Stanisława] Staszica: Ten król jest najnieszczęśliwszy, który prawdy nie słyszał. Szanowny Panie Prezesie, Zacni Uczestnicy Forum! To dla mnie zaszczyt, że mogę uczestniczyć w pracach tak ważnych dla naszego państwa. W starożytnym Rzymie forum było miejsce, w którym spotykali się najznamienitsi obywatele Rzymu – wszystkie najważniejsze sprawy były dyskutowane przez polityków, naukowców, filozofów. Towarzyszyła im zawsze kultura sporu. To miejsce, zasady, które Pan Prezes określił, to zacne grono, które również obserwuje, zagadnienia, którym poświęcamy dzisiaj czas, wskazują na to, że kluczową rzeczą, do której powinniśmy się odnieść są chyba korzenie, powinniśmy powróci do korzeni. Mater omnium monaru rerum est sapientia. Mądrość, która widzi przeszłość i czerpie z doświadczeń przeszłości, ale także mądrość, która potrafi przewidzieć przyszłość. Przyszłość, jaką niewątpliwie będzie reakcja organów trybunałów Unii Europejskiej, na ustawę [o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy o Sądzie Najwyższym oraz niektórych innych ustaw], którą być może Pan Prezydent podpisze. Chciałabym, żeby prace Forum przede wszystkim odnosiły się do czterech perspektyw: do perspektywy aksjologicznej, do perspektywy funkcjonalnej, perspektywy ustrojowej, w tym znaczeniu także teleologicznej. Z perspektywy aksjologicznej, przysłuchując się uważnie wszystkim moim przedmówcom, wydaje się zasadne, byśmy poświęcili czas po to, by zastanowić się, jakie desygnaty naszych zachowań – zachowań polegających nie tylko na legislacji, ale także na dialogu, na komentowaniu poczynań legislacyjnych – są dla nas najważniejsze, jakie priorytety konstytucyjne powinny stanowić fundament wymiaru sprawiedliwości. Wydaje się, że jeśli na tym polu nie będzie sporu to ten gmach, który dzięki nam być może zostanie zbudowany lub odbudowany będzie miał szansę utrzymać się również w ogniu krzyżowych pytań, formułowanych przez przedstawicieli Unii Europejskiej. Jestem przekonana, biorąc pod uwagę dziesiątki głosów, które Akademia de Virion, fundacja, której przewodniczę, odbiera od młodych ludzi, od studentów (podzielam tutaj uwagi moich Szanownych Przedmówców w tym zakresie), że to nie tylko społeczeństwo, ale ta część społeczeństwa, która nas kiedyś będzie rozliczać czyli nowe pokolenie, oczekuje od nas odpowiedzialności, ale odpowiedzialności, która bierze pod uwagę także to, co dzieje się dzisiaj w świecie, która bierze pod uwagę sytuację nie tylko polityczną, ale gospodarczą, która bierze pod uwagę to, że żyjemy w dobie rewolucji technologicznej, cyfrowej, która bierze pod uwagę to, że wymiar sprawiedliwości musi się w tej sytuacji również odnaleźć. I ta perspektywa młodych ludzi powinna też skłonić nas do refleksji: czy nie powinniśmy zredefiniować pojęć i definicji, które są kluczowe dla aksjologicznego porządku konstytucyjnego, że powinniśmy na nowo zbadać, czym jest dzisiaj praworządność, czym dzisiaj jest demokratyczne państwo prawne, czym ono jest dzisiaj dla Polski i dla jej miejsca i wobec jej miejsca w UE, jak bardzo, jak szeroką ekonomię ma państwo w kształtowaniu i definiowaniu tych pojęć. I wreszcie nie zamykać oczu na orzecznictwo i doktrynę trybunałów międzynarodowych. Oprócz perspektywy aksjologicznej, perspektywa funkcjonalna wydaje się, że jest perspektywą, która jest bardzo istotna dla obywateli, bo ona dotyczy tego, co najczęściej jest podnoszone czyli tych wad procesu, tych wad organizacji wymiaru sprawiedliwości, które są najbardziej dotkliwe i które wprost kwestionują i negują zasadę zaufania obywateli do państwa, które wprost pokazują, że zasada rozpoznania sprawy przez bezstronny sąd w rozsądnym terminie jest, niestety, regularnie łamana. W jakim zakresie funkcjonować będzie wymiar sprawiedliwości? Jakich narzędzi może używać państwo, jakich narzędzi może używać minister sprawiedliwości odpowiedzialny za sposób organizacji wymiaru sprawiedliwości? To jest pytanie, z którym musimy się zmierzyć, bo trudno sobie wyobrazić, by minister sprawiedliwości jakiegokolwiek państwa nie miał wpływu na organizacje sądów. I te kolizje między podejściem ministerialnym – podejściem organizatora wymiaru sprawiedliwości, także, być może, od strony administracyjnej – z niewątpliwą i zakładam niekwestionowaną przez żadnego uczestnika tego stołu zasadą niezależności sądów i niezawisłości sędziów – to jest pytanie i to są zagadnienia, nad którymi, uważam, powinniśmy się pochylić. A wreszcie perspektywa ustrojowa, nie bez powodu teleologiczną ją także określiłam, a zatem perspektywa, z jakiej powinniśmy spojrzeć na wymiar sprawiedliwości. Chcę powiedzieć, że należy do facta notoria kryzys wymiaru sprawiedliwości w Polsce. Ten kryzys, odnosząc się do słów prof. Pisulińskiego, to jest choroba, która toczy wymiar sprawiedliwości, ale mam wrażenie, że różne spory polityczne to są spory wokół tego, jakie lekarstwa zastosować, a nie spory wokół tego, jaką diagnozę postawić chorobie. Nie bez powodu spotykamy się w formule forum – i bardzo dziękuję Panu Prezesowi za taką formułę – [jest to] formuła, która bada przede wszystkim przyczyny. Chciałabym, byśmy pochylili się w odpowiednich zespołach nad tym, co jest przyczyną kryzysu wymiaru sprawiedliwości, co jest przyczyną kryzysu w systemie organizacji sądownictwa i pomyśleli, czy w tym stanie rzeczy nie należy pochylić się nad reformą, nad innym być może modelem sądownictwa. Osobiście jestem ogromnym orędownikiem idei, w której sędzia jest koroną zawodów prawniczych, naturalnie, wymagałoby to kompletnej i bardzo gruntownej zmiany w przepisach prawa, ale to jest stanowisko, to jest ta funkcja ustrojowa, która się, uważam, sędziom polskim należy. Ale żeby do niej dojść sędziowie muszą być absolutnie osobowościami najwyższych wymiarów etycznych, muszą mieć na pewno największą wiedzę i doświadczenie, ścieżka ich kariery musi być dopasowana, naturalnie, do tego, czego będzie oczekiwało od nich społeczeństwo. Ale ten model jest modelem, który w pełni pozwoli również zachować ten walor niezawisłości. I tu pojawia się problem, który większość z Państwa sygnalizowała, a mianowicie problem Krajowej Rady Sądownictwa, rekomendacji, wniosków KRS, które bezpośrednio dotyczą powołania sędziów. Chciałabym, byśmy i nad tym problemem się pochylili, ale przede wszystkim w komparatystycznym ujęciu, biorąc pod uwagę to, jakie rozwiązania są przyjęte w wielu innych krajach europejskich i pochylili się nad tym, co wydaje się istotne i co będzie czerpało również z tradycji polskiego charakteru, a mianowicie nad udziałem czynnika obywatelskiego w Krajowej Radzie Sądownictwa. Pytań, zagadnień jest pewnie więcej. Pan Prezes też prosił o określenie czasu, w którym mogłyby one być przez Szacowne Forum rozpoznane – wydaje się, że będzie to pochodną tego, w jakich zespołach osobowych będziemy obradować. Ponieważ zaczęłam od łaciny, to kończąc, chciałabym powiedzieć słowa, które często padały na Forum Romanum wtedy, gdy dochodziło do zakończenia sprawy: ibi victoria, ubi concordia.
Wystawa Wolność i Odpowiedzialność poświęcona mec. Tadeuszowi de Virion to przyczynek do rozmów z młodym pokoleniem na temat granic wolności słowa.
W ramach działalności Akademii de Virion prowadzimy debaty, panele dyskusyjne i spotkania poświęcone temu zagadnieniu.
W Wielkopolsce wraz z prof. Mariolą Lemonnier z zarządu Fundacji oraz naszymi współpracownikami spotykaliśmy się również z młodzieżą pilskich szkół średnich.
Najbardziej cieszy mnie to, że spotkania w szkołach mają charakter długofalowy… Można powiedzieć, że ziarno zostało zasiane…
Dziękujemy dyrektor Wydziału Oświaty Starostwa Powiatowego w Pile Pani Łucji Zielińskiej, członkowi Zarządu Powiatu w Pile Panu Markowi Kamińskiemu, Dyrektorom Szkół i nauczycielom za zorganizowanie lekcji obywatelskich, wspólne rozmowy… i dużo życzliwości.
Wszystkich, którzy chcą uczestniczyć w pracach Akademii proszę o kontakt: sekretariat@akademiadevirion.pl
Bal Debiutantów jest organizowany przez Jolantę hrabinę Mycielską, należącą do Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. Bal ma w Polsce chlubną tradycję. Spotykają się na nim przedstawiciele arystokratycznych rodzin o polskich korzeniach. Potomkowie Potockich, Radziwiłłów, Zamoyskich, a także politycy, naukowcy, ludzie kultury, znani aktorzy i reżyserzy, na co dzień rozsiani po całym świecie.
Historia bali debiutantów sięga drugiej połowy XIX wieku. Pierwsze bale na angielskim dworze królewskim były okazją do zaprezentowania córek brytyjskiej arystokracji potencjalnym kandydatom na mężów. Najbardziej znanym jest Wiedeński Bal Debiutantów. Następnie dołączyły Paryż, Stany Zjednoczone, Ameryka Południowa, a od niedawna Moskwa i Kijów.
(kliknij w zdjęcie, aby zobaczyć)
(kliknij w zdjęcie, aby zobaczyć)
W dniach 14-15 czerwca br. w siedzibie Collegium Humanum w Warszawie odbędzie się międzynarodowa konferencja „Szanuję, nie hejtuję. Hejt – aspekty prawne, psychologiczne, ekonomiczne i społeczne”. Problematyka referatów pozwoli spojrzeć na zjawisko hejtu w szerszym kontekście kulturowym.
Konferencja odbędzie się w dniach 14-15 czerwca 2019 r. w siedzibie Collegium Humanum w Warszawie przy ul. Moniuszki 1 A. Początek konferencji 14 czerwca o godz. 11.00.
Zapraszamy również na: YouTube
Facebook
Znajdziecie tam Państwo informacje, wydarzenia i oficjalne spoty kampanii „Szanuję. Nie hejtuję”.
Autorem Kampanii jest adwokat Jolanta Turczynowicz Kieryłło
Producentem kampanii jest Akademia de Virion – Fundacja
Scenariusz i Reżyseria : Paweł Turczynowicz
Montaż: Flashback Production
Muzyka: Tomasz Wiracki
Koordynatorzy projektu: adw.Aleksandra Stefaniuk, apl.adw.Karolina Jagielska – Miłek, Michał Pisarek, apl.adw.Patryk Wrycza
Program konferencji jest dostępny TUTAJ
Zapraszamy również na:
Znajdziecie tam Państwo informacje, wydarzenia i oficjalne spoty kampanii „Szanuję. Nie hejtuję”.
Autorem Kampanii jest adwokat Jolanta Turczynowicz Kieryłło
Producentem kampanii jest Akademia de Virion – Fundacja
Scenariusz i Reżyseria : Paweł Turczynowicz
Montaż: Flashback Production
Muzyka: Tomasz Wiracki
Koordynatorzy projektu: adw.Aleksandra Stefaniuk, apl.adw.Karolina Jagielska – Miłek, Michał Pisarek, apl.adw.Patryk Wrycza
Wolność słowa nie jest i nie może być pułapką, w jaką dajemy wprowadzać się przez ludzi, którzy jej nie szanują i nie rozumieją. Ludzi, którzy niszczą a czasem wręcz zabijają słowami i powołują się na wolność wypowiedzi. Aż chce się zawołać Non possumus! Takie zachowania nie mogą być chronione prawem. Nie może żądać ochrony prawnej ten kto sam prawo narusza – Beneficium legis non debet esse captiosum.
adw. Jolanta Turczynowicz-Kieryłło- Prezes Akademii Prawa De Virion
To europejska kampania społeczna inspirowana prawdziwą historią osoby bezbronnej wobec mowy nienawiści.
Osoba ta pozostając w bezpiecznym cieniu anonimowości wspiera aktywnie kampanię. Po to by w przyszłości pomóc tym, którzy mogą doświadczyć tego zjawiska.
Naszą kampanię poparło wiele osób, których rola, autorytet, zasługi w życiu publicznym, społecznym, sportowym pozwalają wierzyć, że ich postawa oraz deklaracja będzie przykładem dla innych. Kampanię wspierają m.in. Agnieszka Więdłocha, Ewa Kasprzyk, Maria Seweryn, Renata Kaczoruk, Zygmunt Chajzer, Krzysztof Hołowczyc, Jan Kliment, Paweł Królikowski, Bartosz Kurek, Rafał Maserak, Michał Szpak, Tomasz Kammel.
Z uwagi na globalny charakter zagrożenia mową nienawiści kampania filmowa będzie prowadzona w kilku krajach europejskich. Kampania „Szanuję. Nie hejtuję” będzie połączona z debatami na temat zjawiska hejtu z ekspertami z różnych części Europy.
Partnerzy:
Zapraszamy na:
Znajdziecie tam Państwo informacje, wydarzenia i oficjalne spoty kampanii „Szanuję. Nie hejtuję”.
Autorem Kampanii jest adwokat Jolanta Turczynowicz Kieryłło
Producentem kampanii jest Akademia de Virion – Fundacja
Scenariusz i Reżyseria : Paweł Turczynowicz
Montaż: Flashback Production
Muzyka: Tomasz Wiracki
Koordynatorzy projektu: adw.Aleksandra Stefaniuk, apl.adw.Karolina Jagielska – Miłek, Michał Pisarek, apl.adw.Patryk Wrycza
Bal Debiutantów jest organizowany przez Jolantę hrabinę Mycielską, należącą do Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. Bal ma w Polsce chlubną tradycję. Spotykają się na nim przedstawiciele arystokratycznych rodzin o polskich korzeniach. Potomkowie Potockich, Radziwiłłów, Zamoyskich, a także politycy, naukowcy, ludzie kultury, znani aktorzy i reżyserzy, na co dzień rozsiani po całym świecie.
Historia bali debiutantów sięga drugiej połowy XIX wieku. Pierwsze bale na angielskim dworze królewskim były okazją do zaprezentowania córek brytyjskiej arystokracji potencjalnym kandydatom na mężów. Najbardziej znanym jest Wiedeński Bal Debiutantów. Następnie dołączyły Paryż, Stany Zjednoczone, Ameryka Południowa, a od niedawna Moskwa i Kijów.
Dnia 15 grudnia 2016 roku w siedzibie Akademii de Virion – Fundacji, odbyło się wysłuchanie organizacji społecznej – Stowarzyszenia dawnych właścicieli aptek i ich rodzin, oraz panel dyskusyjny w ramach debata naukowa na temat statusu prawnego roszczeń wynikających z nacjonalizacji aptek na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1951 roku o przejęciu aptek na własność Państwa oraz aktualnego projektu ustawy o zmianie ustawy – prawo farmaceutyczne.
Podczas spotkania poruszono zarówno aspekty historyczne, jak i prawno-porównawcze.
W pierwszej części spotkania, podejmując swoje zadania statutowe, przedstawiciele Stowarzyszenia dawnych właścicieli aptek i ich rodzin zaprezentowali historię oraz wartości obowiązujące w zawodzie farmaceuty.
W celu zobrazowania działań Państwa na mocy ustawy z 1951 roku, przedstawiona została oryginalna, historyczna dokumentacja pierwszej, a zarazem najstarszej apteki w Łodzi, która stanowiła własność rodziny jednego z członków Stowarzyszenia.
Pan Michał Koprowski przedstawił historię apteki, zwracając uwagę, że w ówczesnym czasie apteka była wyposażona, zgodnie z regulacjami prawnymi, w zapas leków na najbliższe trzy miesiące, aby nie dopuścić do braku leków dla potrzebujących. Regularnie uzupełniano również braki.
Z uwagi na wielkość apteki, produkowała ona również tzn. „leki recepturowe”, tj. czopki, globulki, maści, roztwory, syropy, tabletki (proszki) na własne potrzeby generowane przez zamówienia pacjentów oraz dla mniejszych okolicznych aptek. Z przedstawionej dokumentacji zawierającej m.in. fotografie, wynika iż była ona prężnie działającą jednostką, bogato wyposażoną oraz w pełni spełniającą swoją funkcję niesienia pomocy medycznej chorym pacjentom.
Przy tek okazji poruszono również zagadnienie wielkość poniesionych straty w wyniku nacjonalizacji, która była uzależniona od wielkości zasobów apteki, (stanowiących zapas leków na 3 miesiące), jak również ich specjalistycznego wyposażenia, zarówno za tzw. „pierwszym stołem” (ekspozycja), jak również w „pomieszczeniu recepturowym”, gdzie znajdowały się precyzyjne wagi szalkowe, moździerze z pistlami, zlewki, opłatki oraz sztanglasy (szkło apteczne).
Apteka o której opowiadał p. M. Koprowski, została znacjonalizowana, a następnie przekazana władzo radzieckim, po czym przekazano trafiła ona w ręce osób prywatnych, tym samym rodzina Państwa Koprowskich straciła cały majątek ruchomy stanowiący wyposażenie apteki.
Innym przykładem nacjonalizacji na podstawie ustawy z dnia 8 stycznia 1951 roku, jest historia apteki, która należała do rodziny Państwa Figurskich. Na skutek gwałtownych działań nacjonalizacyjnych została odebrana ówczesnemu właścicielowi, co spowodowało u niego rozległe skutki zdrowotne w postaci paraliżu w kilka dni po zabraniu jedynego źródła dochodu i utrzymania.
Po prezentacji poszczególnych przypadków przejęcia przez Państwo aptek na mocy ustawy nacjonalizującej, odbyła się debata, w której udział wzięli: adw. Jolanta Turczynowicz-Kieryłło, Prezes Akademii de Virion – Fundacji; prof. Mariola Lemonnier – Viceprezes Akademii de Virion – Fundacji; prof. Marzena Toumi – Kierownik Katedry Teorii i Filozofii Prawa Akademii Sztuki Wojennej w Warszawie.
Przedmiotem dyskusji była forma odszkodowań, a także kwestia lucrum cessans oraz możliwość kompleksowego rozwiązania i zamknięcia problematyki upaństwowienia aptek.
W konkluzji, w nawiązaniu do art. 1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, zebrani doszli do przekonania, że konieczne będzie zredagowanie projektu ustawy oraz aktów wykonawczych, które będą stanowiły narzędzie porządkujące istniejący problem dotyczący aptek. Należy w nich określić m.in. algorytm obliczania odszkodowania, gdzie przy szacowaniu szkody należy uwzględnić m. in. wielkość apteki (duża, średnia mała), wyposażenie apteczne, potencjalny poziom rynku, ilość posiadanych zapasów, poziom zatrudnienia, zakres usług oraz długość istnienia apteki. Uwzględniając możliwości jurydyczne i legislacyjne określono, iż właściwym będzie tryb administracyjny dochodzenia roszczeń, natomiast akty prawne nie powinny obejmować trybu cywilnego. Wskazując na metodę określania wysokości odszkodowania należy w pierwszej kolejności dokonać wyceny rynku, a następnie wyceny odszkodowania, bowiem od pozycji rynkowej zależy kategoryzacja podmiotów. Należy również uregulować kwestię sprzedaży roszczeń do aptek, uwzględniając obostrzenia dla osób, które nabyły (kupiły) roszczenia w ostatnich latach przed wypłatą przewidywanych odszkodowań, aby zapobiec wehikułowi spekulacji.
Członkowie Stowarzyszenia dawnych właścicieli aptek i ich rodzin zadeklarowali, iż chcieliby uzyskać odszkodowanie za utracone apteki, natomiast nie chcą oni zwrotu utraconego mienia, aby nie krzywdzić nowych właścicieli aptek. Jednakże należy również zastanowić się, czy korzystniejszym rozwiązanym nie jest forma fizycznego odzyskania apteki, w sytuacji kiedy nie ma ona nowego właściciela.
W nawiązaniu do planów nowelizacji ustawy o prawie farmaceutycznym zgromadzeni zauważyli, iż obecnie kończy się trend sprzedaży leków w „aptekach-sklepach”, a zauważalny jest potwór do apteki jak miejsca wyrobu leków i doradztwa medycznego, a także do aptek o charakterze rodzinnym. Co zauważalne jest zarówno na rynku europejskim, np. we Francji jak również w Polsce. Z uwagi na to można potocznie powiedzieć, iż „historia zatoczyła krąg”, bowiem po okresie odejścia od aptek bardzo profesjonalnych, w których wykonywano skomplikowane leki recepturowe, obecnie wyraźnie widoczny jest powrót do idei apteki, jako profesjonalnego miejsca pomocy i porady medycznej.
Przedmiotem dyskusji, uwzględniając charakter nacjonalizacji aptek, była także kwestia osób poszkodowanych przez II Wojnę Światową i wypłata odszkodowań przez stronę niemiecką m.in. za utracone apteki. W tym zakresie należy przeanalizować jaka wartość odszkodowania będzie adekwatna do poniesionej szkody, przy uwzględnieniu wartości nominalnej oraz rynnowej posługując się analizą komparatywną metod estymacji.
W ramach działalności w interesie społecznym zaproponowano także projekt zmian
w systemach farmaceutycznych poprzez wyposażenie aptek w małe laboratoria, np. w celu przeprowadzenia szybkich testów wskazujących na odczyn alergiczny substancji znajdujących się w lekach.
Debatę zamknęły słowa Prezes Akademii de Virion – Fundacji, że: ”na przestrzeni lat doszło do zatracenia jakości usług dostępnych w aptekach poprzez bandyckie przejęcie aptek odcinając „kolejne stoły”, aż do sprowadzenia aptek do sklepów z lekami, co jest niezgodne z standardami zawodu farmaceuty i zasadami obowiązującymi w aptekach. Należy wyraźnie podkreślić, iż farmaceuta nie jest sklepikarzem i nigdy nim nie będzie. Pomoc medyczna i wyrób leków to cały, kompletny proces, w którym pomijanie pewnych jego etapów może stać się niebezpieczne dla zdrowia pacjentów”.
Zarząd Akademii de Virion – Fundacji z przyjemnością informuje, że promowana przez nas książka dr Bartłomieja Szyprowskiego zdobyła nagrodę czytelników w kategorii Najlepsza Książka Historyczna roku, w 9. edycji konkursu „Książka Historyczna Roku” o Nagrodę im. Oskara Haleckiego.
Zachęcamy do wysłuchania audycji, gdzie laureat nagrody opowiada o swojej książce: Link
W ramach promocji książki pt. „Sąd kapturowy przy Komendzie Głównej Związku Walki Zbrojnej w Warszawie (sierpień 1940 r. – listopad 1941 r.). Podziemie w walce ze zdrajcami Rzeczypospolitej” autorstwa dr Bartłomieja Szyprowkskiego, nominowanej w kategorii najlepsza książka naukowa poświęcona dziejom Polski i Polaków w XX wieku w IX edycji konkursu „Książka Historyczna Roku”, dnia 6 października 2016 r. w siedzibie Akademii de Virion – Fundacji odbyło się spotkanie autorskie, na którym dr Szyprowski zaprezentował fragmenty swojej monografii oraz odpowiadał na pytania czytelników. Uczestnicy spotkania dowiedzieli się o okolicznościach utworzenia instytucji Sądów Kapturowych w okupowanej Polsce, formalno-prawnych podstawach ich działania, a także o funkcjonowaniu organów biorących udział w orzekaniu. Czytelników zainteresowały w szczególności historie związane z wykonywaniem wyroków, za które odpowiedzialna była grupa 993/W, oraz instytucja tzw. likwidacji prewencyjnej.
Zachęcamy wszystkich do zapoznania się z tą wartościową publikacją i głosowania na nią w IX edycji konkursu Książka Historyczna Roku na stronie http://www.ksiazkahistorycznaroku.pl/
Akademia de Virion – Fundacja była organizatorem interdyscyplinarnej debaty dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług (VAT) z udziałem Wicepremiera Ministra Gospodarki Waldemara Pawlaka. Wybitni teoretycy i praktycy prawa przygotowali rozwiązania wychodzące naprzeciw społecznemu problemowi zatorów płatniczych i w konsekwencji dali merytoryczne argumenty do ingerencji w ww. akt prawny.
– Możecie tę debatę poczytywać sobie za sukces, sukces Akademii. – powiedział po spotkaniu premier Waldemar Pawlak, inicjator i propagator wprowadzenia zmian do ustawy o VAT.
Jak co roku, dzień 2 listopada skłania nas do refleksji i przywołania w pamięci tych, którzy mimo że odeszli już z tego świata, pozostają nadal żywi w naszych wspomnieniach. Zarząd Akademii de Virion, chciałby przy tej okazji zapewnić o ciągłej pamięci dla osoby i zasług mec. Tadeusza de Virion – powstańca warszawskiego, ambasadora RP w Londynie, wybitnego adwokata oraz kawalera Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji Zakonu Kawalerów Maltańskich.
„Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie…”
Dnia 17 sierpnia 2016 r. w siedzibie kancelarii notarialnej w Warszawie podpisano akt notarialny powołujący do życia Ośrodek Analiz i Ekspertyz Prawnych Akademii de Virion sp. z o.o.
Celem Ośrodka jest niesienie wszechstronnej pomocy prawnej poprzez przygotowywanie specjalistycznych opinii, analiz i raportów w oparciu o innowacyjne metody poznawcze zakładające połączenie wiedzy akademickiej z wiedzą administracyjną i biznesową.
W ramach Ośrodka powstanie Zespół Ekspertów, który w oparciu o swoje doświadczenie będzie służył pomocą jego klientom w dochodzeniu swoich praw, a także który będzie prowadził cykl szkoleń dla adwokatów i radców prawnych z wybranych i wyspecjalizowanych dziedzin prawa.
Strona Ośrodka: Link
W dniach 19-20 maja 2016 r. na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku odbyło się Ogólnopolskie Forum Młodych Kryminologów.
Przedsięwzięcie to w swoim założeniu miało na celu stworzenie platformy naukowej, służącej wymianie doświadczeń młodych kryminologów, a także integrację środowisk prawniczych i naukowych. W ramach Forum odbyła się konferencja naukowa poświęcona zagadnieniom związanym ze współczesną przestępczością i patologiami społecznymi rozpatrywana z perspektywy interdyscyplinarnych badań kryminologicznych. Wśród zaproszonych prelegentów byli zarówno wybitni przedstawiciele świata nauki, jak również praktycy prawa, którzy w swoich wystąpieniach poruszali kwestie związane z tematyką konferencji. Ze względu na innowacyjność tego przedsięwzięcia wpisującą się w misję Akademii de Viron – Fundacji, Zarząd Akademii zdecydował się na objęcie Ogólnopolskiego Forum Kryminologów patronatem honorowym.
Więcej informacji na stronie: http://www.ofmk.uwb.edu.pl/index.html
17 maja 2016 r. w siedzibie Rzecznika Prawa Obywatelskich w Warszawie odbyło sie spotkanie dotyczące projektu Akademii de Virion – Fundacji „Mały obywatel”, którego pierwotnym celem było: przekazanie dzieciom w przystępny sposób wiedzy na temat wartości, na jakich opiera się współczesny polski system prawny oraz roli i znaczenia Konstytucji, podstawowych pojęć w niej używanych, a także łacińskich sentencji, które stanowią podstawę wszystkich europejskich systemów prawnych. Założeniem projektu było również promowanie postaw i wartości społeczeństwa obywatelskiego, takich jak: aktywność społeczna i praca dla dobra wspólnoty, szacunek do innych ludzi, odpowiedzialność za siebie i wspólnotę oraz zaakcentowanie potrzeby integracji i partycypacji społecznej poprzez rozbudzenie ducha obywatelskiego, pokazanie bezpośredniego związku prawa i państwa z codzienną rzeczywistością, jak również kształtowanie poczucia wspólnoty, przy jednoczesnym zachowaniu świadomości odrębności własnego kraju i regionu.
Bal Debiutantów jest organizowany przez Jolantę hrabinę Mycielską, należącą do Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. Bal ma w Polsce chlubną tradycję. Spotykają się na nim przedstawiciele arystokratycznych rodzin o polskich korzeniach. Potomkowie Potockich, Radziwiłłów, Zamoyskich, a także politycy, naukowcy, ludzie kultury, znani aktorzy i reżyserzy, na co dzień rozsiani po całym świecie.
Historia bali debiutantów sięga drugiej połowy XIX wieku. Pierwsze bale na angielskim dworze królewskim były okazją do zaprezentowania córek brytyjskiej arystokracji potencjalnym kandydatom na mężów. Najbardziej znanym jest Wiedeński Bal Debiutantów. Następnie dołączyły Paryż, Stany Zjednoczone, Ameryka Południowa, a od niedawna Moskwa i Kijów.
(kliknij w zdjęcie, aby zobaczyć)
W dniach 21-22 maja 2015 r. w Auli Centrum Konferencyjnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie odbyła się XV Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka pt. „Sankcje i Sprawiedliwość”.
Patronatem Honorowym objął konferencję Marszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz. Celem owego przedsięwzięcia było pobudzenie debaty na temat związku jaki istnieje pomiędzy sankcjami, sprawiedliwością, polityką i regułami prawa. W odniesieniu do ogólnego kontekstu praw człowieka organizatorzy pragnęli wskazać odpowiedź na poszczególne pytania dotyczące między innymi: zbieżności pomiędzy prawami człowieka i sprawiedliwością, wskazaniem jak te zależności prezentowały się w przeszłości, a także zaprezentować związki istniejące pomiędzy sprawiedliwością a interesem prywatnym i dobrem wspólnym. W skład Komitetu Naukowego konferencji weszła Wiceprezes Zarządu Akademii de Virion – Fundacji dr hab. prof. UWM Mariola Lemonnier, która omawiała kwestie związane z prawem prywatnym.
Kancelaria Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w ostatnich dniach wydała monografię pt. „Model dojścia do urzędu sędziego”, będącą zbiorem wystąpień wybitnych przedstawicieli środowisk prawniczych w Polsce. Książka jest pokłosiem konferencji naukowej dotyczącej modeli dojścia do urzędu sędziego w krajach Unii Europejskiej. Wśród wielu cennych uwag i sugestii jakie odnaleźć możemy w tej publikacji, znajduje się również wypowiedź Prezes Zarządu Akademii de Virion – Fundacji, adw. Jolanty Turczynowicz- Kieryłło, która w swoim wystąpieniu zwróciła uwagę na potrzebę ujednolicenia przepisów dotyczących modelu kariery sędziowskiej w systemie całego prawa Unii Europejskiej, tak aby doprowadzić do pełnej integracji w wymiarze sprawiedliwości. Zachęcamy wszystkich do zapoznania się z prezentowaną monografią.
Książka dostępna jest w wolnym dostępie na stronie internetowej
Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
8 maja 2014 roku w Pałacu Prezydenckim zorganizowano seminarium eksperckie pt. „Rozwój rynku venture capital: nadzór nad wehikułami wspólnego inwestowania w Luksemburgu”, na które zaproszona została Prezes Akademii de Virion – Fundacji, adw. Jolanta Turczynowicz – Kieryłło. Podczas seminarium zwrócono uwagę, że rozwiązania prawne mające na celu rozwój nowych wehikułów wspólnego inwestowania dla funduszy VC oraz implementacja unijnej dyrektywy AIFM tworzą podstawy do efektywnego zagospodarowania ok. 2 mld złotych z UE (PO IR) i potencjalnego powstania ok. 100 tys. miejsc pracy. Powyższy panel ekspercki zorganizowano w ramach oficjalnej wizyty w Polsce Wielkiego Ksiecia Luksemburga, Henriego Albérta Gabriela Félixa Marie Guillaume`a.
Więcej informacji znajdą Państwo na stronie
Kancelarii Prezydenta RP
Zobacz cały artykuł:
https://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/731949,medialne-procesy-zbrodnia-kara-i-blysk-fleszy.html
adw. Jolanta Turczynowicz-Kieryłło
W dyskusji na temat parytetów nie można zapominać o fundamentalnej wartości dotyczącej obsady stanowiska sędziego, to jest kompetencji. Podkreśla się, że to właśnie ona wraz z takimi cechami jak odpowiedzialność i wysokie walory etyczne winna decydować o obsadzie tego stanowiska.
Oczywiście, że w polskich sądach rodzinnych w zdecydowanej większości orzekają kobiety i że nierzadko pojawiają się w związku z tym problemy związane ze stereotypowym podejściem do kwestii opieki rodziców nad dzieckiem, szczególnie praw ojca.
Trzeba jednak pamiętać, że obsada stanowisk w określonych wydziałach sądów wiąże się także z walorami i predyspozycjami natury psychologicznej. Kobiety od pokoleń zajmowały się domem i rodziną, stąd bliska życiu codziennemu tematyka sprawia, iż sędzia rodzinny kobieta zazwyczaj ma niezmiernie istotne w tego typu sprawach większe doświadczenie życiowe.
Z kolei mężczyźni sądzący w wydziałach gospodarczych mają z reguły dużo większe doświadczenie życiowe w sprawach związanych z zagadnieniami prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż to od pokoleń głównie na mężczyznach spoczywał ciężar utrzymania rodziny, a więc tematyka ta jest im w sposób naturalny bliższa.
Warto również zwrócić uwagę, jak wygląda obsada sędziowska w wydziałach karnych. Mówiąc w uproszczeniu, w sądach karnych występuje zdecydowana przewaga mężczyzn. Podobnie jak w sądach wojskowych.
I tu pojawia się rzeczywiste niebezpieczeństwo w dyskusji o parytetach. Gdy zapomina się, że organizacja sądownictwa i sam wymiar sprawiedliwości jest pewnym systemem, regulując wyrywkowo jedną jego część bez idei zmiany całości, bez koncepcji i strategii jej wprowadzenia , możemy narazić sądy na poważne dysfunkcje.
Akceptacja zarzutu braku bezstronności z uwagi na płeć może się stać argumentem dla skazanych w sprawach karnych, którzy będą podnosić, iż przy wyrokowaniu w ich sprawach zadecydowały zdecydowanie męskie cechy sędziego, które wpłynęły na surowość kary. Oczywiście hipotetycznie skazani mogą wykazywać, iż zgodnie ze statystykami, gdyby sądziła ich kobieta , na pewno wyrok byłby łagodniejszy.
Wymaga podkreślenia, że przyjęcie a priori, iż sędzia z powodu określonej płci będzie orzekał w określony sposób, przede wszystkim stanowi dyskryminację tegoż sędziego i jako takie jest absolutnie niedopuszczalne w demokratycznym państwie prawnym.
Posługując się zresztą tzw. argumentacją parytetową można by żądać wyłączenia sędziego z powodu jego linii orzeczniczej, co w polskim systemie prawnym nie jest stosowane i mogłoby rodzić zbyt daleko idące skutki. A przecież linia orzecznicza sędziego jest bardziej przewidywalna niż poglądy sędziego będące konsekwencją przynależności do jego płci.
Dlatego też dyskusja na temat parytetów nie może dotyczyć analiz konkretnych spraw i ich rozstrzygnięć, ale całego systemu organizacji sądownictwa. Niewątpliwie zróżnicowanie płciowe ze względów oczywistych jest wartością mającą służyć wzbogaceniu wymiaru sprawiedliwości in corpore o doświadczenia życiowe obu płci i różnorodny system postrzegania i analiz.
Akademia de Virion stoi na stanowisku, że w toku dyskusji o parytetach trzeba się zastanowić przede wszystkim nad organizacją wymiaru sprawiedliwości w całości. Trzeba przemyśleć status sędziego w Polsce. Rozważyć model idealny z punktu widzenia obywateli i celów państwa.
W każdym procesie naprawczym, leczniczym najważniejsza jest diagnoza. Zanim więc pojawią się propozycje, jak walczyć z feminizacją sądów, trzeba rozważyć, co jest przyczyną takiej sytuacji .
Proszę zwrócić uwagę, że w sądach powszechnych status majątkowy sędziego jest zdecydowanie za niski, biorąc pod uwagę jego funkcję społeczną, odpowiedzialność i rangę zawodu. Na mężczyznach w Polsce w dalszym ciągu spoczywa ciężar utrzymania rodziny i nie może dziwić to, że gdy państwo nie gwarantowało im odpowiednich warunków pracy, zawód sędziego nie był atrakcyjną karierą zawodową dla młodych prawników. Jeśli chodzi o kobiety sędziów, to wartości, takie jak stabilizacja zatrudnienia i prestiż społeczny, a przed wszystkim inna rola w utrzymaniu rodziny, mogły rekompensować nieadekwatne wynagrodzenie. Przyczyn takiego stanu rzeczy jest na pewno więcej i warto je badać.
Pożyteczne byłoby także przeprowadzenie analiz dotyczących realizacji unijnej polityki wymiaru sprawiedliwości, w szczególności dążenia do osiągnięcia takich wartości, jak wysoka skuteczność i jakość sądownictwa. Pewne cechy sędziego utożsamiane z określoną płcią mogą bowiem sprzyjać osiągnięciu takich celów , jak promocja pozasądowego modelu rozwiązywania sporów.
Badania statystyczne dotyczące tego, ile postępowań prowadzonych przez sędziego kobietę oraz sędziego mężczyznę zakończono ugodą w wyniku skierowania sprawy przez orzekającego do mediacji bądź ugodą na sali sądowej, mogłyby pokazać pewne mechanizmy o charakterze psychologicznym, które sprzyjają polubownemu zakończeniu sprawy. Pozostaje wówczas opracowanie pewnej strategii obsady wydziałów sądów powszechnych, co do zasady zajmujących się sprawami, w których zakończenie ugodowe byłoby jednym z priorytetów.
Sędziowie służbowo płci nie mają. Wyraz „sędzia” jest jedynym polskim rzeczownikiem, który odmienia się w wersji męskiej lub żeńskiej w zależności od tego, czy dotyczy pana sędziego, czy pani sędzi (zwrot „do pani sędziego” jest błędem gramatycznym)
We Francji podkreśla się, że według wielu badań sędziowie kobiety są bardziej zdecydowane od sędziów mężczyzn i nie pozwalają się wodzić za nos. Okazują też więcej zrozumienia w sprawach dotyczących agresji. Ale za to są mniej elastyczne w uzasadnieniach swoich poglądów w wyrokach
prof. dr hab. Mariola Lemonnier
Analizy dotyczące kwestii priorytetów w obsadzie stanowisk sędziowskich warto prowadzić zawsze z uwzględnieniem doświadczeń innych krajów. P erspektywa komplementarna, doświadczenia krajów dojrzałej demokracji mogą być przydatne nie tylko dla lepszego zrozumienia tematu, ale przede wszystkim ograniczają ryzyko błędów.
Zawody prawnicze we Francji otworzono dla kobiet dopiero w 1946 r., idąc śladem zawod ów lekarza czy nauczyciela.
Obecnie około 80 proc. absolwentów szkoły sądownictwa (magistrature) to kobiety. Niejako w konsekwencji zawody prawnicze we Francji są sfeminizowane od prokuratora po sędziów.
Progresja dominacji ilościowej kobiet w zawodach prawniczych we Francji jest dość istotna – obecnie ich udział wynosi 57 proc. wszystkich zawodów prawniczych, podczas gdy w 2000 r. było to 50 proc. a w 1959 r. tylko 6 proc. kobiet pracowało w zawodach prawniczych.
Poruszanie problematyki równości jest we Francji – kolebce egalitaryzmu – dość powszechne.
Czy jest różnica między kobietą sędzią i sędzią mężczyzną? We Francji podkreśla się, że według wielu badań kobiety sędziowie są bardziej zdecydowane i nie pozwalają się wodzić za nos. Mają też większe zrozumienie w przypadku agresji, ale są mniej elastyczne od mężczyzn w uzasadnieniach swoich poglądów w wyrokach.
Ostatnia reforma z 14 lutego tego roku dotycząca parytetów na wysokich stanowiskach państwowych, wzbudziła we Francji wiele dyskusji. Zastanawiano się, czy trzeba określać poziom docelowy, czy wystarczy określenie procentowego udziału kobiet. W komentarzach dominuje pogląd, że nie pułap procentowy jest najważniejszy , lecz zrozumienie zjawisk. Ta cecha jest zdecydowanie niezależna od płci.
Z kolei różnorodność z całą pewnością jest wartością wzbogacającą każdą ocenę, w tym oceny sędziowskie. Nie bez powodu sądowe postępowania odwoławcze zazwyczaj prowadzone są w składach wieloosobowych (najczęściej trzyosobowych), co daje właśnie gwarancję analizy sprawy z różnych punktów widzenia. Trzeba przy tym podkreślić, że nie tylko płeć determinuje poglądy i określony sposób rozumowania sędziego, ale wiele innych zmiennych, takich jak: wychowanie w rodzinie, religia, charakter, wykształcenie itd. To wszystko są czynniki, które mają wpływ w procesie orzekania na swobodną sędziowską ocenę dowodów, gdyż stanowią doświadczenie życiowe sędziego. Nie mniej ważne jest też doświadczenie zawodowe, kompetencje, czyli wartości zupełnie niezależne od płci.
Zobacz cały materiał: https://serwisy.gazetaprawna.pl/prawnik/artykuly/707048,dla-kogo-fioletowy-zabot.html
Owo zmiękczenie projektu związane jest zapewne z dostrzeżeniem przez Parlament Europejski i jego komisje, że w państwach członkowskich występują dwie zupełnie odmienne koncepcje prawa dostępu do adwokata.
– Jedna polega na zapewnieniu szerokiego dostępu i pociąga za sobą znaczne proceduralne i finansowe konsekwencje. Według tej koncepcji prawo dostępu do adwokata jest nadrzędną wartością i na organach państwa spoczywa odpowiedzialność za jej zapewnienie – wyjaśnia Jolanta Turczynowicz-Kieryłło, adwokat, prezes fundacji Akademia de Virion.
– Zatem nawet gdyby zatrzymany sam się dostępu do adwokata nie domagał, państwo powinno mu kontakt z obrońcą umożliwić – dodaje mec. Turczynowicz-Kieryłło.
Druga koncepcja zakłada aktywną rolę podejrzanego czy oskarżonego – umożliwia kontakt z obrońcą na ich życzenie, ale nie uzależnia ważności czynności procesowych od udziału obrońcy.
– Organizacje zajmujące się prawami człowieka podkreślają niebezpieczeństwa płynące z tego podejścia. Zatrzymany od razu ma przejęty telefon, a zatem kontakt z adwokatem może nastąpić wyłącznie przez telefon udostępniony przez funkcjonariusza publicznego. Rozmowa z obrońcą, z przyczyn niezależnych od zatrzymanego, może nie zostać nawiązana, może nie pamiętać numeru itd. Funkcjonariusz przy tej koncepcji zazwyczaj nie będzie też zainteresowany w ułatwianiu takiego dostępu – wyjaśnia ekspertka.
Podkreśla za organizacjami pozarządowymi, że dostęp do adwokata jest częścią prawa do obrony i jako taki musi być bezwzględnie respektowany. Wszystkie wyjątki od tej reguły winne być interpretowane wyłącznie zawężająco.
Zobacz cały materiał:
https://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/700215,prawo-do-adwokata-pod-znakiem-zapytania.html
Katedra Praw Człowieka WPiA Uniwersytetu Mikołaja Kopernika wraz z Rzecznikiem Praw Obywatelskich oraz Akademia De Virion – Fundacja organizują 19 kwietnia 2013 r. konferencję pt. „Edukacja o prawach człowieka z perspektywy oświatowej, akademickiej i kształcenia zawodowego”. Będzie to konferencja jubileuszowa z okazji dwudziestolecia Olimpiady Wiedzy o Prawach Człowieka.
Konferencja odbędzie się w godz. 11.00 – 18.00 w sali konferencyjnej Biblioteki Głównej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika przy ul. Gagarina 13 w Toruniu.
mec. Jolanta Turczynowicz-Kieryłło, adwokat, prezes fundacji Akademia de Virion
Rozumiem stanowisko prokuratora generalnego. Słusznie przy obecnym stanie prokuratury obawia się o gwarantowane konstytucyjnie prawa obywatelskie. Przy obecnym wyszkoleniu prokuratury czy też braku wyszkolenia w odpowiednich gałęziach prawa i coraz bardziej rozwijającej się przestępczości gospodarczej, przy brakach kadrowych jest powód do obaw. Można powiedzieć, że wszystko zawsze kończy się na pieniądzach, bo rzeczywiście zorganizowanie prokuratury to kwestia, która powinna być wsparta finansowo przez państwo.
Przerzucenie zaś ciężaru dowodu na strony – na prokuraturę i adwokaturę – przy słabym zorganizowaniu prokuratury doprowadzi do tego, że akty oskarżenia będą bardzo słabe i będą upadać. I tu pojawia się pytanie do społeczeństwa, czy życzy sobie, aby w niektórych sprawach upadały akty oskarżenia tylko dlatego, że komuś nie wystarczyło czasu czy wiedzy. Przez tę nowelę można dać bardzo duży instrument zorganizowanym grupom przestępczym, by je prawidłowo przygotować. Szczególnie w sferze white collars crimes (przestępstw białych kołnierzyków).
To są dziś organizacje, które dysponują wiedzą prawną na naprawdę wysokim poziomie. W dzisiejszej procedurze mądry i doświadczony sędzia jest w stanie naprawić błędy postępowania, i jest to bardzo dobre rozwiązanie, gdyż chroni interes oskarżyciela publicznego i oskarżonego, któremu w przypadku niewinności też zależy na odkryciu prawdy.
mec. Jolanta Turczynowicz-Kieryłło
Ale w tej propozycji to wciąż sąd bada, czy zaszły powody do umorzenia postępowania. W prawie anglosaskim, z którego czerpiemy ideę kontradyktoryjności, przede wszystkim dochodzi do porozumień między prokuratorem a obrońcą, którzy ustalają wymiar kary, a sąd takie porozumienie jedynie akceptuje. W projekcie zmian k.p.k. brakuje wizji dotyczącej statusu i roli sędziego w szerszym wymiarze. W wymiarze autorytetu społecznego. Nawiązanie do europejskich rozwiązań jest słuszne, ale gdy przyjmuje się jakąś koncepcję, trzeba ją zbadać w całości.
Z ideą kontradyktoryjności, do której nawiązuje projekt, łączy się nierozerwalnie koncepcja statusu sędziego jako korony zawodów prawniczych, której to koncepcji nie ma ani w projekcie zmian k.p.k., ani w innych aktach. Proszę po wejściu w życie nowego prawa wyobrazić sobie niedoświadczonego prokuratora i sprawnego adwokata na sali sądowej. Albo odwrotnie – sprawnego prokuratora i młodziutkiego obrońcę.
A na końcu w obu sytuacjach niedoświadczonego sędziego, tylko oceniającego przyniesione przez strony dowody, zwolnionego od poszukiwania prawdy materialnej. Czy nie rodzi to obaw? Czy wymiar sprawiedliwości zyska na tym jakościowo? Moim zdaniem bez koncepcji poprawy statusu sędziego i nadania mu właściwej rangi nowelizacja nie ma charakteru systemowego i nie polepszy sytuacji w postępowaniach karnych, bo zaniknie gdzieś duch prawdy.
źródło: https://prawo.gazetaprawna.pl/artykuly/691203,prokuratura-nie-funkcjonuje-dzisiaj-racjonalnie.html,2
Tematem posiedzenia Zespołu Parlamentarnego „Przyjaźni Środowisku” zorganizowanego 20 lutego br. przy udziale Izby Gospodarczej „Wodociągi Polskie” i Akademii de Virion – Fundacji było „Wydobycie gazu łupkowego – wyzwania dla gospodarki wodnej”. Dyskusja miała charakter komplementarny dzięki obecności szerokiego grona wybitnych teoretyków prawa, specjalistów i ekspertów związanych z branżą wydobywczą. Spotkaniu przewodniczył senator Michał Wojtczak szef Zespołu Parlamentarnego „Przyjaźni Środowisku”.
Akademia de Virion – Fundacja wraz z przedstawicielami: Narodowej Rady Ekologicznej oraz Wydziału Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie zorganizowała 17 grudnia 2012 r. kolejną debatę naukową z cyklu „Konstytucja a gospodarka” nt. „Odpowiedzialność przedsiębiorców i samorządów za ochronę środowiska a Konstytucja„. Debata odbyła się pod patronatem Ministerstwa Gospodarki, Dziennika Gazety Prawnej i miesięcznika Biznes & Ekologia.
28 listopada 2012 r. Akademia de Virion – Fundacja zorganizowała debatę nt. „Doświadczenie sędziego a jakość orzekania w Polsce i Europie” pod patronatem Wydawnictwa C.H. Beck i Dziennika Gazety Prawnej. Uczestnikami jej byli między innymi I Prezes Sądu Najwyższego dr Stanisław Dąbrowski, Wiceminister Sprawiedliwości prof. dr hab. Jacek Gołaczyński oraz Wiceminister Gospodarki Mariusz Haładyj. Debata była kontynuacją cyklu „Status sędziego w Polsce” zapoczątkowanego w maju br. na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim.
22 października 2012 roku w Pałacu Prezydenckim odbyło się III seminarium eksperckie poświęcone regulacjom gwarantującym dostęp do przedsądowej pomocy prawnej „System pomocy prawnej”, w którym udział wzięła adwokat Jolanta Turczynowicz-Kieryłło – prezes fundacji.
Celem dyskusji było, po pierwsze, zaprezentowanie kliku przykładowych systemów, które działają w Europie i są dobrze oceniane tak przez beneficjentów, jak i niezależne badania, i – po drugie – analiza konkretnych instytucji funkcjonujących w tych systemach i możliwych do wdrożenia w polskich realiach prawno-ustrojowych.
Więcej informacji:
https://www.prezydent.pl/archiwum-bronislawa-komorowskiego/fdp/sprawne-i-sluzebne-panstwo/aktualnosci/art,23,iii-seminarium-eksperckie-system-pomocy-prawnej.html
fot. prezydent.pl
Adwokat Jolanta Turczynowicz-Kieryłło wzięła udział w II seminarium eksperckim Forum Debaty Publicznej ,,Sprawne i służebne państwo” poświęcone dostępowi do informacji i pomocy prawnej.
Seminarium odbyło się 18 września 2012 roku w Pałacu Prezydenckim.
Więcej informacji:
https://www.prezydent.pl/archiwum-bronislawa-komorowskiego/fdp/sprawne-i-sluzebne-panstwo/aktualnosci/art,20,ii-seminarium-eksperckie-system-pomocy-prawnej.html
fot. prezydent.pl
„Granice ingerencji państwa w gospodarkę w świetle Konstytucji” to temat pierwszej debaty z cyklu „Konstytucja a gospodarka” – współorganizowanej przez Akademię de Virion – Fundację i Ministerstwo Gospodarki – pod patronatem Ministra Gospodarki i Dziennika Gazety Prawnej. Cykl debat został opracowany w związku z obchodami 15 – lecia uchwalenia Konstytucji RP.
Konferencja „Status sędziego w Polsce” otworzyła cykl spotkań zainicjowanych przez Akademię de Virion – Fundację o roli sędziego w Polsce. Została zorganizowana przy udziale Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie 17 maja 2012 r. Skupiła przedstawicieli m.in.: Krajowej Rady Sądownictwa, Stowarzyszenia Sędziów Iustitia, Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz Biura Praw Obywatelskich. Patronat nad spotkaniem objął Dziennik Gazeta Prawna i Wydawnictwo C.H. Beck.
Z inicjatywy Akademii de Virion – Fundacji dnia 2 kwietnia 2012 r., w Senacie Rzeczypospolitej Polskiej odbyła się konferencja pt. „Konstytucja jako fundament państwa prawa”. Wydarzenie to związane było z 15. rocznicą uchwalenia Konstytucji RP.
Konferencję otworzył Marszałek Senatu Bogdan Borusewicz. W konferencji udział wzięli m.in. Prezes Trybunału Konstytucyjnego prof. Andrzej Rzepliński, Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego prof. Roman Hauser oraz Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego dr Stanisław Dąbrowski. Akademię de Virion – Fundację reprezentowała Prezes Zarządu adw. Jolanta Turczynowicz – Kieryłło.
„Konstytucja powinna być autorytetem zarówno dla władzy państwowej, jak i całego społeczeństwa” – mówił Marszałek Senatu RP Bogdan Borusewicz otwierając konferencję w Senacie 2 kwietnia 2012 r. Marszałek przypomniał, że dokument ten do dziś zmieniany był tylko dwa razy, a to oznacza stabilność rozwiązań konstytucyjnych z 1997 r.
Minister w Kancelarii Prezydenta Krzysztof Łaszkiewicz odczytał skierowane do uczestników konferencji przesłanie Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego podkreślające, że obecnie obowiązująca ustawa zasadnicza dobrze zdała życiowy egzamin, jest nowoczesną konstytucją nowoczesnego państwa.
List z okazji senackiej uroczystości wystosował również były Prezydent Aleksander Kwaśniewski.
W czasie spotkania głos zabrało wielu innych znakomitych gości. Prezes Trybunału Konstytucyjnego prof. dr hab. Andrzej Rzepliński z mównicy senackiej przedstawił katalog zasad naczelnych w konstytucji i system źródeł prawa w kontekście praktyki. O systemie sądów i statusu sędziego w kontekście podstaw konstytucyjnych i praktyki mówił prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego prof. dr hab. Roman Hauser. Natomiast pierwszy prezes Sądu Najwyższego dr Stanisław Dąbrowski wygłosił referat „Trybunał Stanu i Sąd Najwyższy. Podstawy konstytucyjne i praktyka”. Na temat funkcji Senatu mówił Przewodniczący Komisji Ustawodawczej senator Piotr Zientarski, a kierownik Katedry Prawa Konstytucyjnego Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego prof. dr hab. Marek Chmaj postulował między innymi zmiany dotyczące statusu Trybunału Stanu oraz Trybunału Konstytucyjnego.
Swoje wystąpienie miał także były Prezes Trybunału Konstytucyjnego (w latach 2008 – 2010) dr Bohdan Zdziennicki obecnie Dziekan Wydziału Prawa Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im. Heleny Chodakowskiej, który mówił o tożsamości konstytucyjnej państwa oraz funkcji Trybunału Konstytucyjnego jako strażnika konstytucji. W dyskusji kończącej konferencję brali udział również: prof. dr hab. Andrzej Bałaban z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego, prof. dr hab. Longin Pastusiak marszałek Senatu V kadencji oraz prof. dr hab. Ryszard Chruściak z Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.
W imieniu Akademii de Virion – Fundacji, inicjatora i pomysłodawcy konferencji, głos zabrali Wiceprezesi Zarządu: prof. dr hab. Mariola Lemonnier kierownik Katedry Prawa Finansowego Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego i sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego w stanie spoczynku Jerzy Sulimierski. oraz sędzia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego prof. dr hab. Agnieszka Góra – Błaszczykowska kierownik Katedry Postępowania Cywilnego Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego.